NAR BÜLBÜLÜ

KÜÇÜK NAR BÜLBÜLÜ GÖZÜNÜ AÇTIĞINDA
KENDİNİ MEŞE AĞACININ ÜST  DALLARINDA BULMUŞ.
BÜYÜK MEŞE AĞACI GÖRKEMLİ VE KİBİRLİYMİŞ.

"EYYYY  BÜLBÜL, SANA KÜÇÜK OLDUĞUN İÇİN BİRAZ SÜRE,
DAHA SONRASINDA BENİ RAHAT BIRAKIRSIN, BEN MİSAFİRLERİ PEK SEVMEM" DEMİŞ.


KÜÇÜK NAR BÜLBÜLÜ, NAR AĞACINDAN
MEŞENİN DALLARINA NASIL GELDİĞİNİ ANLAMAMIŞ.
YARAMAZ BİR ÇOCUĞUN
AĞAÇLARINDAKİ YUVAYA TAŞ ATTIĞINI ANIMSAMIŞ.
ANNE BÜLBÜL ONU TAŞIYIP
GÜVENLİ BULDUĞU MEŞENİN KOLLARINA BIRAKMIŞ OYSA.

TİR TİR TİTRİYOR VE SESİNİ ÇIKARIP ÖTMEK İSTİYOR
AMA NE MÜMKÜN
BELKİ ANNESİ SESİNİ DUYAR DA GELİR
AMA YOK YOK
SESİ ÇIKMIYORMUŞ BİR TÜRLÜ


ARADAN GÜNLER GEÇMİŞ
ANNE YOK, SES YOK,
MEŞE SESLENMİŞ.


"HAYDİ BAKALIM BÜLBÜL, GİT ARTIK
ÖTEBİLSEYDİN BELKİ ŞENLENİRDİM
 AMA YOK, O DA YOK.
GİTSEN İYİ OLACAK"


BÜLBÜL SON BİR GAYRETLE ÖTMEYE ÇALIŞMIŞ
GÖĞSÜNE NEFES DOLDURMUŞ
VEEEEE


O DA NE?
RÜZGAR BABANIN UĞULTUSU
ÇIKAN CILIZ SESİNİ BASTIRMIŞ.

RÜZGAR BABA O KADAR GÜRÜLTÜLÜYMÜŞ Kİ
MEŞENİN DALLARININ TAMAMINI YERLE BİR EDEBİLİRMİŞ
TAM O SIRADA NAR BÜLBÜLÜNÜ GÖRMÜŞ VE
MEŞE AĞACINA YÖNELTTİĞİ NEFESİNİ SON ANDA BAŞKA BİR TARAFA ÜFLEMİŞ.


RÜZGAR BABA:

"MEŞE AĞACI, NAR BÜLBÜLÜNE DUA ETMELİSİN

                                  ONUN SAYESİNDE KURTULDUN,                                                               ASLINDA BU KİBİRLİ HALİNDEN DOLAYI
ÇOKTAN HAK ETTİN YA,  HADİ NEYSE"


MEŞE AĞACI NAR BÜLBÜLÜNE YAPTIĞI KÖTÜLÜĞÜ ANLAMIŞ VE:
"ÖTSEN DE, ÖTMESEN DE 
ARTIK BURASI SENİN YUVAN 
İSTEDİĞİN KADAR KALABİLİRSİN" DEMİŞ....

Rüzgar Baba kim?, Meşe kim? Ya Nar bülbülü? Hayatımızdaki küçük şeylerin  bir şey yapmasalarda orada olmaları gerektiğini, aslında hayatın küçük şeylerden ibaret olduğunu, gün gelip hayat kurtardıklarını unutmamak dileğiyle....