Hizmet sektöründe çalışan insanlar kibirli olunca, sinir oluyorum. Sanki yaptığı işi bedavaya yapıyorlar. Bir surat, bir hava, bir burnum düşse yerden almam edaları, of, of...Birşey sorarsınız duymamış gibi yapıp, Hıııı....diye cevap verir, aşağılar gibi bakarlar, ağzını yorup Efendim diyemezler.
Bir de kurulmuş plak gibi, hep aynı tonda, bir metin ezberlemiş gibi konuşanlar var.
Bu iki insan tipinin de aşağılayıcı bir tavır takınmalarının sebebi, sizin onlardan gerektiğinden fazlasını isteyeceğinizi sanmalarıdır. Karşısındaki ile duygusal bir iletişime girmeyip, herkesi arsız gibi değerlendirip daha fazlasını istemelerini engellemektir amaç. Oysa insan, bir başkasının gözünde değersiz olan bir iş yapsa da en iyisini yapmaya çalışmalıdır. Çünkü, toplumu oluşturan her kişinin, değersiz kaldığı bir yerde, yapılan işlerin mükemmel olması beklenemez. Ortaya çıkan sonuç olmuş gibi görünse de, tıkır tıkır işleyen bir mekanizması varsa da, kalitesiz ve avam görünmekten kurtulamaz.
Tüm bunların sebebi, işverenlerin, satılan hizmetin bedeli pahalı da olsa, ucuz ve eğitimsiz eleman çalıştırmak gibi bir açgözlülüklerinin olmasıdır.
Toplumumuzun, gittikçe içine sürüklendiği, bir robotlaşma durumuna geldiği kanısındayım. Lüks olarak görünen alışveriş merkezleri, oteller, hastaneler, bankalar, ofisler, mağazalar, marketler, rezidanslar,sinemalar, spor salonları, güzellik salonları, konfor konusunda tavan yapsa da içindeki hayatı barındıran insanlarda kalitesizlik varsa tüm değerini kaybeder. Kaldı ki bu konforu barındıran ekipmanlar, başkalarının keşfi ise, yani bir yerlerden araklanmaysa, insanın üstüne büyük gelen bir kıyafet gibi, sakil durur. Şıkır şıkır hayat içinde kurmaca bir yaşam sürmek, sanırım hiç bana uygun değil. Yaratıcısının elinde emekle üretilmiş ve içine samimiyet katılmış, konusunda donanımlı insanların nefes aldığı, gerçek ortamlar mutluluk sebebidir....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder